تاسیان؛ روایتی از درد، سکوت و راز در سریالی متفاوت از تینا پاکروان سریال «تاسیان» با کارگردانی تینا پاکروان از همان ابتدا مشخص کرد که قرار نیست یک قصه ساده را روایت کند. تا قسمت هجدهم، این سریال توانسته با ریتم آهسته اما پرکشش، مخاطب را درگیر روابط پیچیده، اتفاقات غیرمنتظره و شخصیت‌پردازی متفاوتی کند که کمتر در سریال‌های ایرانی دیده‌ایم.در این مقاله قصد داریم به تحلیل سریال تاسیان به کارگردانی تینا پاکروان بپردازیم؛ از داستان تا بازیگری، از نقاط قوت تا چالش‌هایی که در مسیر ساخت و روایت به چشم می‌خورد. داستانی که آرام جلو می‌رود اما ریشه‌دار است  داستان در بستر روابط خانوادگی، رازهای پنهان و سکوت‌های معنادار شکل می‌گیرد. تینا پاکروان در مقام کارگردان، تلاش کرده فضای داستانی را به‌گونه‌ای روایت کند که نه شتاب‌زده باشد و نه سطحی. داستان در عین آرامش، پیچیده است. مخاطب با هر قسمت، تکه‌ای دیگر از پازل زندگی شخصیت‌ها را کشف می‌کند. این مدل روایت برای مخاطب حوصله‌مند، کاملاً جذاب است، هرچند ممکن است کسانی که به ریتم تند و هیجان لحظه‌ای عادت دارند، آن را کند بدانند. تینا پاکروان؛ زنانه، اما بدون شعار کارنامه پاکروان نشان داده که همیشه به قصه‌هایی علاقه‌مند است که زنان در آن نقش پررنگ دارند. اما تاسیان، برخلاف بسیاری از آثار شعارزده، توانسته زن‌محور بودن خود را در بطن داستان جاری کند. شخصیت اصلی زن، درگیر با لایه‌هایی از حافظه، اندوه و سکوت است که هم‌ذات‌پنداری را بالا می‌برد. بازی‌ها؛ بازیگران در خدمت فضا تینا پاکروان از بازیگران چهره و بعضاً کمتر دیده شده استفاده کرده است. بازی بازیگر نقش اول (که اغلب مورد تحسین قرار گرفته) بسیار کنترل‌شده و باورپذیر است.بازیگران فرعی نیز به خوبی با فضای داستان هماهنگ شده‌اند و اغلب دیالوگ‌ها با دقت و با لحنی متناسب با شخصیت گفته می‌شوند. این انسجام بازیگری یکی از نکات مثبت «تاسیان» است. تصویر و صدا؛ مکمل فضای داستانی تصویربرداری سریال بسیار چشم‌نواز و حرفه‌ای انجام شده. رنگ‌ها ملایم و متناسب با حس درونی داستان انتخاب شده‌اند. موسیقی سریال هم به جای آن‌که با صدای بلند توجه را جلب کند، در عمق روایت حضور دارد. آهنگ‌های تیتراژ هم مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفته‌اند و بعضی‌ها گفته‌اند با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کرده‌اند. قسمت هجدهم؛ آیا سریال هنوز کشش دارد؟ تا قسمت هجدهم، سریال وارد فاز جدی‌تری از گره‌گشایی شده. مخاطب کم‌کم پاسخ سوالاتی را که از قسمت‌های اول در ذهنش شکل گرفته، می‌گیرد. اما همچنان چند راز اصلی باقی‌مانده که برای کشف آن باید سریال را تا پایان دنبال کرد. بعضی منتقدان به کندی بیش‌ازحد داستان ایراد گرفته‌اند، اما این انتخاب آگاهانه کارگردان است؛ هدف تاسیان صرفاً سرگرمی نیست، بلکه ایجاد تأمل در روابط انسانی، گذشته و خاطرات فراموش‌شده است. بازخورد مخاطبان در شبکه‌های اجتماعی، بازخوردها نسبت به سریال متنوع است. بسیاری از کاربران، تاسیان را متفاوت و هنری می‌دانند و از رویکرد تازه تینا پاکروان استقبال کرده‌اند. برخی دیگر، به دلیل نبود شوخی و موقعیت‌های اکشن، ارتباط کمتری با آن برقرار کرده‌اند. با این حال، تاسیان توانسته مخاطب خاص خودش را پیدا کند و آن را حفظ کند. . جمع‌بندی؛ چرا باید تاسیان را دید؟ اگر از آن دسته افرادی هستید که به سریال‌های شخصیت‌محور، با فضای آرام و دغدغه‌های انسانی علاقه دارید، تاسیان انتخاب مناسبی است.تینا پاکروان در این سریال نشان داده که هنوز هم می‌توان بدون اغراق، قصه گفت. اگرچه تاسیان شاید برای همه مخاطبان نباشد، اما برای کسانی که دنبال یک سریال متفاوت هستند، چیزی کم ندارد. با پخش منظم و حفظ کیفیت تا قسمت هجدهم، می‌توان امیدوار بود که تاسیان در نهایت به یکی از سریال‌های ماندگار شبکه نمایش خانگی تبدیل شود. اگه علاقمند به دونستن اطلاعاتی راجع به سریال سووشون و توقیف اون هستین ، کلیک کنین. اگه میخواین راجع به آینده احتمالی سریال سووشون بدونین، کلیک کنین.

أجل معلق با بازی رضا عطاران؛ بررسی کامل ۳ قسمت اول رضا عطاران بعد از چند سال غیبت، دوباره با سریالی تازه در شبکه نمایش خانگی برگشته. سریالی به‌نام «أجل معلق» که حال‌وهوای طنز اجتماعی داره و از قسمت اول، توجه مخاطبان زیادی رو جلب کرده.در این مقاله می‌خوایم تحلیل سه قسمت اول سریال أجل معلق با بازی رضا عطاران رو ارائه بدیم؛ ببینیم چقدر تونسته موفق عمل کنه و آیا این سریال همون بازگشت قدرتمند عطارانه که انتظارشو داشتیم یا نه؟   خلاصه داستان در سه قسمت اول «أجل معلق» داستان مردی به نام «کریم» (با بازی رضا عطاران) رو روایت می‌کنه که درگیر یه اتفاق غیرمنتظره توی زندگی‌ش می‌شه. روایت سریال با یه فضای مرموز شروع می‌شه، اما خیلی زود به سمت طنز موقعیت و نقد اجتماعی می‌ره.عطاران در نقش مردی ساده، ولی باملاحظه و رند ظاهر می‌شه که اتفاقات اطرافش رو با نگاه طنز و گاهی تلخ، تحلیل می‌کنه. رضا عطاران؛ بازگشتی که حس دلتنگی رو برطرف کرد رضا عطاران سال‌هاست در سریالی حضور نداشته و بیشتر در سینما فعال بوده. با اجل معلق، دوباره برگشته به فرم محبوبی که توی «بزنگاه» و «خانه به دوش» ازش سراغ داشتیم. بازی‌اش همچنان صمیمی، بامزه و در عین حال واقع‌گرایانه‌ست.حضورش باعث شده بیننده همون حس آشنای سریال‌های دهه ۸۰ رو تجربه کنه؛ بدون اغراق، یکی از دلایل اصلی تماشای این سریاله، فقط خود عطارانه. فضای کارگردانی و موسیقی سریال به کارگردانی عادل تبریزی ساخته شده و فضای بصری ساده اما دقیق داره. طراحی صحنه، نورپردازی و حتی ریتم تدوین، به‌نوعی مخاطب رو توی داستان نگه می‌داره. موسیقی متن هم متناسب با فضای طنز تلخ سریال انتخاب شده.یکی از نقاط قوت سریال، پرهیز از شوخی‌های سطحی و تلاش برای ارائه طنز موقعیت‌محوره. سایر بازیگران و نقاط قوت تیم بازیگری در کنار رضا عطاران، چهره‌های دیگه‌ای مثل عباس جمشیدی وبهزاد خلج و الیکا عبد الرزاقی بازیگرانی از نسل جدید هم دیده می‌شن. این ترکیب باعث شده جنس بازی‌ها متنوع باشه و در عین حال از کلیشه فاصله بگیره.الیکا عبدالرزاقی نقش زنی محکم و در عین حال حساس رو بازی می‌کنه که مکمل خوبی برای شخصیت عطارانه. استقبال مخاطبان و بازخورد در فضای مجازی با پخش سه قسمت اول، سریال تونسته در شبکه‌های اجتماعی، توجه کاربران زیادی رو جلب کنه. مخصوصاً سکانس‌هایی که عطاران با زبان طنز به مشکلات اجتماعی اشاره می‌کنه، خیلی سریع وایرال شده.کاربرها از برگشت رضا عطاران خوشحالن و خیلی‌ها گفتن سریال براشون حس نوستالژی داره. البته بعضی‌ها معتقدن ریتم سریال هنوز جا نیفتاده و داستان به زمان بیشتری برای شکل‌گیری نیاز داره. نقاط ضعف احتمالی در کنار نقاط قوت، چند ایراد جزئی هم وجود داره. مثلاً در بعضی صحنه‌ها، شوخی‌ها زیادی کش‌دار می‌شن یا برخی شخصیت‌های فرعی هنوز خوب معرفی نشدن. اما چون تازه در ابتدای مسیر سریال هستیم، این اشکالات قابل چشم‌پوشیه. آیا باید تماشاش کنیم؟ اگر دنبال سریالی هستی که نه بیش از حد جدی باشه و نه لوس، «أجل معلق» انتخاب مناسبیه. بازی رضا عطاران هنوز هم کشش داره، شوخی‌ها حساب‌شده‌ست و فضای داستان به‌نوعی یادآور بهترین سریال‌های تلویزیونی قدیمیه. «أجل معلق» در سه قسمت اولش تونسته یه شروع خوب رو ثبت کنه. با وجود برخی ناهماهنگی‌ها، فضای طنز تلخ، بازی‌های روان و حضور پررنگ رضا عطاران، این سریال رو تبدیل کرده به یکی از گزینه‌های مهم تماشا توی این روزها.اگر قسمت‌های بعدی هم همین روند رو ادامه بدن، می‌تونیم امیدوار باشیم که یکی از موفق‌ترین سریال‌های سال رو پیش رو داریم. تو یه مقاله دیگه از سایت به سریال سووشون و دلایل توقیف شدنش پرداخیتیم خوندنش خالی از لطف نیست. سریال سووشون اگه رامبد جوان و کارهاش رو دنبال می کنین احتمالا باید بدونین که رامبد توی شبکه خانگی یه برنامه به اسم کارناوال داره.