دسته: سینما

رمان «سووشون» نوشته‌ی سیمین دانشور یکی از ماندگارترین آثار ادبیات معاصر ایران است. اثری که هم به‌لحاظ اجتماعی و هم از منظر تاریخی، روایت‌گر دوران پرتلاطم ایران در سال‌های جنگ جهانی دوم است. حالا پس از سال‌ها، این رمان به سریال تبدیل شده است؛ اما نه بی‌حاشیه.
سریال سووشون که مدتی به دلایل مختلف توقیف شده بود، سرانجام رفع توقیف شد و اجازه پخش گرفت. در ادامه جزئیات این خبر، دلایل توقیف، واکنش‌ها و اهمیت فرهنگی این اثر را بررسی می‌کنیم.

مسابقه «صداتو» با فرمت لب‌خوانی و کشف خواننده واقعی، یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های معمایی-موسیقایی شبکه نمایش خانگی بود که در ۱۵ قسمت روی فیلیمو پخش شد. در قسمت آخر، شرکت‌کننده تلاش کرد با کمک گروهی از «هلپرها» (امیرمهدی ژوله، محسن شریفیان، الیکا عبدالرزاقی و محمد علیزاده)، خواننده واقعی را از میمیک تشخیص دهد . این مقاله تحلیل قسمت آخر صداتو را با تمرکز بر ساختار، اجرا و پایان ارائه می‌دهد.

دانلود فیلم زیبا صدایم کن با کیفیت بالا + معرفی کامل و نقد تخصصی فیلم سینمایی «زیبا صدایم کن» به کارگردانی رسول صدرعاملی یکی از آثار احساسی و تأثیرگذار سینمای ایران در سال‌های اخیر است که با روایتی صمیمی، نگاهی انسانی به روابط عاطفی و بازی‌های درخشان توانسته جایگاه خاصی در دل مخاطبان جدی سینما پیدا کند. اگر به دنبال دانلود فیلم زیبا صدایم کن با بازی امین حیایی هستید و می‌خواهید با داستان، بازیگران و فضای احساسی آن بیشتر آشنا شوید، این مطلب مخصوص شماست. خلاصه داستان فیلم زیبا صدایم کن این فیلم داستان دختری نوجوان به نام «زیبا» با بازی ژولیت رضاعی است؛ دختری که در جستجوی هویتش به مرکز مشاوره اجتماعی پناه می‌برد. در آنجا با مددکاری (با بازی ستاره پسیانی) آشنا می‌شود که تلاش می‌کند به او کمک کند تا خودش را بهتر بشناسد. از سوی دیگر، پدر زیبا (با بازی امین حیایی) درگیر گذشته‌ای مبهم و پر از راز است که به مرور در روند فیلم آشکار می‌شود. فیلم با لحنی آرام، اما پر از احساس و تنش درونی، زندگی افراد آسیب‌دیده را به تصویر می‌کشد. برخلاف بسیاری از آثار کلیشه‌ای، در این فیلم قضاوت وجود ندارد، بلکه تلاش می‌شود تا انسان‌ها همان‌گونه که هستند، درک شوند. کارگردانی و فضای اثر رسول صدرعاملی پس از تجربه‌های موفقی چون «من ترانه ۱۵ سال دارم»، با «زیبا صدایم کن» بار دیگر به دغدغه‌های نوجوانان، خانواده و هویت فردی پرداخته است. نگاه انسانی او به شخصیت‌ها، بدون استفاده از شعار یا اغراق، نقطه قوت اصلی فیلم به‌شمار می‌رود. در این اثر، روایت با ریتمی کنترل‌شده و پر از مکث‌های معنا‌دار همراه است که مخاطب را به تفکر وا‌می‌دارد. انتخاب قاب‌ها، نورپردازی‌های ملایم و موسیقی مینیمالیستی به ساخت فضای احساسی فیلم کمک شایانی کرده‌اند. — بازی‌های درخشان: امین حیایی، ستاره پسیانی و ژولیت رضاعی امین حیایی در نقشی متفاوت و جدی ظاهر شده است. او این بار از تیپ همیشگی خود فاصله گرفته و در قالب پدری آسیب‌دیده و درون‌گرا ظاهر می‌شود. بازی او در لحظات سکوت و تقابل با دخترش، یکی از نقاط درخشان فیلم است. ستاره پسیانی نیز در نقش مددکار اجتماعی، با نگاهی گرم و در عین حال واقع‌گرایانه، لایه‌ای از اعتماد و امنیت را وارد روایت می‌کند. اما شاید شگفتی اصلی فیلم، بازی ژولیت رضاعی در نقش زیبا باشد؛ حضوری خالص، طبیعی و تأثیرگذار که توانسته بار احساسی فیلم را به دوش بکشد.  پیام‌ها و مفاهیم فیلم به مسائلی چون هویت، طردشدگی، ترمیم رابطه پدر و دختر، اعتماد و خودشناسی می‌پردازد. برخلاف آثار شعاری، «زیبا صدایم کن» تلاش نمی‌کند نسخه بدهد، بلکه شرایط را نمایش می‌دهد تا مخاطب خودش قضاوت کند. این فیلم، داستان آدم‌هایی است که در عین شکست‌ها و زخم‌ها، همچنان برای درک شدن، صدای محبت‌آمیز و «زیبا» می‌خواهند؛ صدایی که آن‌ها را ببیند، بشنود و درک کند.  دانلود فیلم زیبا صدایم کن با کیفیت بالا برای دانلود فیلم زیبا صدایم کن با کیفیت بالا می‌توانید به پلتفرم‌های قانونی مانند فیلیمو، نماوا یا تیوا مراجعه کنید. پیشنهاد می‌شود برای حمایت از تولیدات اصیل سینمای ایران، حتماً نسخه‌های قانونی را تماشا کنید تا هم کیفیت خوبی دریافت کرده و هم از سازندگان حمایت کرده باشید. فیلم «زیبا صدایم کن» نمونه‌ای ارزشمند از درام‌های روان‌شناسانه‌ی سینمای ایران است؛ اثری با نگاهی انسانی، دغدغه‌مند و کاملاً متفاوت از جریان غالب. اگر به فیلم‌هایی با عمق درونی، شخصیت‌پردازی واقعی و فضایی احساسی علاقه دارید، تماشای این فیلم را از دست ندهید. بازی‌های فوق‌العاده، کارگردانی دقیق و روایت تأثیرگذار آن را به یکی از مهم‌ترین آثار سال‌های اخیر تبدیل کرده است.   برای دیدن نقد فیلم صددام کلیک کنید. برای مطالعه نقد سریال اجل معلق کلیک کنید. سریالی جذاب بابازی رضا عطاران و … برای دیدن نقد برنامه جوکر احسان علیخانی کلیک کنید.

فیلم سینمایی صددام صددام یک فیلم کمدی ایرانی است که در سال ۱۴۰۳ توسط پدرام پورامیری کارگردانی شده و مجتبی رشوند آن را تهیه کرده است . فیلم‌نامه این اثر را پدرام پورامیری و رضا فخار نوشته‌اند. در این پروژه، رضا عطاران نقش یک بدل صدام حسین را بازی می‌کند و فیلم در ژانر کمدی سیاسی تولید شده است . داستان و تم فیلم در صددام، صلاح شریف (رضا عطاران) مردی است که به دلیل شباهت بسیارش به دیکتاتور عراق، صدام حسین، به تهران آورده می‌شود تا به‌عنوان بدل صدام یک عملیات را اجرا کند . این سوژه بکر، زمینه‌ای طنزآمیز با مضمون سیاسی را ساخته که هم مخاطبان جشنواره‌ای را جذب کرده و هم برای گیشه مناسب بوده است؛ شاید به همین دلیل بود که فیلم در جشنوارهٔ فجر با استقبال مواجه شد و بلیت‌هایش در همان ساعات اولیه فروش نیمه‌تمام شدند .   عوامل کلیدی کارگردان و نویسنده: پدرام پورامیری – این فیلم اولین تجربه مستقل او به‌عنوان کارگردان کمدی است، اگرچه پیشتر با حسین امیری دوماری در فیلم‌هایی مثل «جان‌دار» و «یادگار جنوب» همکاری کرده بود . تهیه‌کننده: مجتبی رشوند . نویسندگان: پدرام پورامیری و رضا فخار . بازیگران اصلی: رضا عطاران، پریناز ایزدیار (برای اولین‌بار در ژانر طنز)، آزاده صمدی، عباس جمشیدی‌فر، امیراحمد قزوینی، سیاوش چراغی‌پور . موسیقی: سروش انتظامی، که طیف وسیعی از موسیقی عربی تا ایرانی را تولید کرده . فیلم‌برداری: حسن لشگری؛ تدوین: اسماعیل علیزاده .   فروش و جوایز فیلم صددام در جشنوارهٔ فجر چهل‌وسوم در بخش سودای سیمرغ حضور داشت و در سه رشته نامزد شد؛ اگرچه برندهٔ سیمرغ نشد، اما واکنش‌ها به آن بسیار داغ بود. بسیاری از منتقدان از شجاعت در انتخاب سوژه تقدیر کردند. فروش گیشهٔ عمومی آن تا بیش از ۹۱ میلیارد تومان رسید، که در نوع خود برای یک کمدی سیاسی رکورد محسوب می‌شود. بلیت‌های فیلم در جشنواره طی ساعات ابتدایی به‌سرعت فروخته شدند و گزارش‌هایی از صف‌های طولانی در سینماهای مردمی منتشر شد.  در ادامه اکران، حضور در چند جشنوارهٔ منطقه‌ای هم مطرح شد؛ هرچند هنوز قطعی نیست. نقد و بررسی نقاط قوت 1. بازی رضا عطاران: اجراهای کمیک او محبوبیت قابل توجهی داشت؛ منتقدان دربارهٔ «خنده‌های سرخوشانه‌اش» و توانایی گرفتن واکنش از تماشاگران یاد کردند . 2. موسیقی سروش انتظامی: ترکیب عربی و ایرانی‌اش فضای متفاوتی ایجاد کرد که از دید منتقدان مورد توجه بود . 3. ایده اصلی: سوژه بدل صدام بکر و فرصت‌ساز توصیف شد؛ چشم‌انداز یک کمدی سیاسی با دستمایه جنگ ایران و عراق . 4. طراحی صحنه و لباس: تیم طراحی با دقت زیادی فضایی شبیه به دوران جنگ و حال‌و‌هوای خاورمیانه خلق کردند که کمک زیادی به باورپذیری فیلم کرد. 5. بازی‌های مکمل: پریناز ایزدیار و عباس جمشیدی‌فر نیز توانستند با کمدی موقعیت، لحظات خنده‌داری ایجاد کنند و در عین حال از کلیشه دور بمانند.   نقدها 1. فیلمنامه و منطق دراماتیک ضعیف: بسیاری معتقد بودند پس از ایده اولیه فیلم از غنا می‌افتد و خط روایی‌اش کم‌جان می‌شود . 2. شوخی‌های جنسی و سطحی: برخی منتقدان، مانند سجاد در فیلیموشات، شوخی‌های بی‌مقدار جنسی را نازل دانستند . 3. کمدی صرف و کلیشه‌ای: منتقدان منتقد بودند که تغییر ژانر کارگردان و حضور سیاسی صدام به شیوه‌ای سطحی درآمده و فضا صرفاً «گیشه‌پسند» باقی مانده است . 4. تدوین شتاب‌زده: برخی سکانس‌ها بیش از حد سریع جمع می‌شوند و حس تعلیق یا تنش را از بین می‌برند، به‌خصوص در نیمهٔ دوم فیلم. 5. پرداخت سطحی شخصیت‌ها: کاراکترهای فرعی غالباً تیپ هستند و به جز عطاران، عمق خاصی در روایت آن‌ها دیده نمی‌شود.     تحلیل نهایی فیلم صددام با ایده‌ای جسورانه وارد سینمای ایران شد: طنزی سیاسی که سوژه‌اش از جنگ و تاریخ و هویت بهره می‌برد. حضور رضا عطاران و موسیقی تاثیرگذار سروش انتظامی از نقاط قوت فیلم بودند. اما فیلم نتوانست از ظرفیت ایده‌اش به‌خوبی استفاده کند؛ ضعف فیلمنامه و منطق کمیک، آن را به اثری تکراری و گیشه‌محور تبدیل کرد. اگر به دنبال کمدی اجتماعیِ با بافت سیاسی هستید، صددام ممکن است سرگرم‌کننده باشد. اما اگر سراغ عمق دراماتیک و منطق نیرومند هستید، بهتر است انتظار فیلمی متفاوت داشته باشید. جمع بندی کارگردان: پدرام پورامیری (اولین فیلم مستقل کمدی) تهیه‌کننده: مجتبی رشوند بازیگران: رضا عطاران، پریناز ایزدیار و جمعی از چهره‌های مطرح ژانر: کمدی سیاسی فروش: ~۹۱ میلیارد تومان امتیازها: عملکرد درخشان عطاران و موسیقی سروش انتظامی نقاط ضعف: فیلمنامه و شوخی‌های سطحی

جوکر احسان علیخانی برنامه جوکر احسان علیخانی یکی از پدیده‌های نوین در عرصه سرگرمی‌های ایرانی محسوب می‌شود که توانست در مدت زمانی کوتاه، جایگاه قابل توجهی در بین مخاطبان شبکه نمایش خانگی پیدا کند. این برنامه که با اقتباس از یک الگوی بین‌المللی ساخته شده، ترکیبی از طنز موقعیت، رقابت و بازیگری بداهه است که با چهره‌های معروف سینما و تلویزیون ایران اجرا می‌شود. در این مقاله، از زوایای مختلف به بررسی این برنامه خواهیم پرداخت. ساختار و نحوه اجرای برنامه جوکر جوکر بر پایه یک فرمول مشخص ساخته شده است: چند هنرمند شناخته‌شده در یک اتاق قرار می‌گیرند و باید سعی کنند یکدیگر را بخندانند، بدون اینکه خودشان بخندند. هر بار که شرکت‌کننده‌ای بخندد، یک فرصت از دست می‌دهد. در نهایت کسی که بتواند تا پایان نخندد، برنده جوکر می‌شود. این ساختار ساده اما جذاب، تماشاگر را درگیر موقعیت‌های خنده‌دار و اغلب بداهه می‌کند. استفاده از بازیگران مطرح مانند سام درخشانی، امیرمهدی ژوله، سیامک انصاری و … نیز بر جذابیت این برنامه افزوده است. احسان علیخانی؛ از ماه عسل تا جوکر احسان علیخانی، که بیشتر با برنامه‌های احساسی و مناسبتی مثل «ماه عسل» شناخته می‌شد، با ورود به حوزه تولیدات سرگرمی مثل جوکر، مسیر جدیدی را در کارنامه حرفه‌ای خود تجربه کرد. با تأسیس شرکت مستوران و همکاری با پلتفرم‌هایی چون فیلیمو، او نشان داد که توانایی درک سلیقه مخاطب را دارد و می‌تواند به نیازهای نوین بازار پاسخ دهد. پشت صحنه جوکر و چالش‌های آن پشت صحنه جوکر احسان علیخانی حاوی نکات جالبی است که بینندگان از آن بی‌خبرند. از جمله تلاش تیم نویسندگی برای طراحی موقعیت‌های طنز، نحوه تعامل با مهمانان، کنترل زمان برنامه و حذف بخش‌هایی که از چارچوب اخلاقی یا فرهنگی فراتر می‌رود. در برخی موارد، به‌دلیل شوخی‌های حاشیه‌ساز یا رفتارهای نامتعارف مهمانان، بخش‌هایی از برنامه سانسور شده یا بازخورد منفی گرفته‌اند.   پشت صحنه جوکر و چالش‌های آن در فضای مجازی، نقد برنامه جوکر در شبکه نمایش خانگی به دو دسته تقسیم می‌شود. برخی معتقدند که جوکر یک سرگرمی موفق است که توانسته خانواده‌ها را دور هم جمع کند و فضای شادی ایجاد کند. در مقابل، گروهی دیگر آن را طنزی سطحی و گاه بی‌محتوا می‌دانند که صرفاً به حرکات عجیب و خنده‌های مصنوعی وابسته است. منتقدان همچنین به نبود سناریو، استفاده بیش از حد از بداهه و گاه شوخی‌های تکراری و نخ‌نما شده انتقاد دارند. اما باید در نظر داشت که هدف جوکر، بیشتر «سرگرم کردن» است تا ارائه پیام عمیق اجتماعی یا فرهنگی. چرا جوکر موفق شد؟ علت موفقیت برنامه جوکر احسان علیخانی را می‌توان در چند عامل خلاصه کرد: 1. فرمت جذاب و متفاوت نسبت به دیگر برنامه‌های ایرانی 2. چهره‌های محبوب و تنوع مهمان‌ها 3. توزیع از طریق شبکه نمایش خانگی که آزادی عمل بیشتری نسبت به تلویزیون دارد 4. تبلیغات گسترده در فضای مجازی   همه این عوامل باعث شد که جوکر نه‌تنها در فصل اول بلکه در فصل‌های بعدی نیز مورد استقبال قرار گیرد.   مقایسه جوکر ایرانی با نسخه خارجی جوکر احسان علیخانی با الگو گرفتن از برنامه‌هایی مثل Documental ژاپنی یا نسخه مکزیکی و آلمانی آن ساخته شده است. اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که نسخه ایرانی نتوانسته به اندازه نمونه‌های خارجی موفق عمل کند. دلیل این موضوع، محدودیت‌های فرهنگی، سانسور، و عدم استفاده از طنزهای چالش‌برانگیز در ایران است. جوکر احسان علیخانی را می‌توان یک تجربه موفق در مسیر تولید محتوای طنز در فضای بسته فرهنگی ایران دانست. این برنامه توانسته در عین سرگرم‌کنندگی، نشان دهد که تولید برنامه‌های جذاب با ساختار متفاوت، حتی در فضای محدود ایران هم ممکن است. با وجود برخی انتقادات، جوکر همچنان از پربازدیدترین برنامه‌های شبکه نمایش خانگی است و الگویی برای تولیدات آینده به حساب می‌آید. برنامه کارناوال رامبد جوان در فیلم نت بررسی سریال اجل معلق

“کنکل”؛ یک درام پلیسی ایرانی برای علاقمندان به معما سریال «کنکل» جدیدترین اثر درام–پلیسی شبکه نمایش خانگیست که از ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ به صورت هفتگی (۱۵ قسمت) روی پلتفرم استارنت منتشر می‌شود . این سریال نوشته و کارگردانی شده توسط رامتین لوافی‌پور و تهیه‌شده توسط محمد مسعود، در کنار بازیگران چهره و جوان مثل صابر ابر، هانیه توسلی، مهدی پاکدل و پدرام شریفی، تونسته هواداران ژانر پلیسی را جذب کند.  بازیگران اصلی و تاثیر حضورشان صابر ابر در نقش «ابی جندقی» – بازیگری با سابقه در درام‌ و نقش‌های پیچیده سینمایی و نمایشی هانیه توسلی در نقش «سارا صابری» – حضور چشمگیر دوباره او پس از سه سال فاصله از نمایش خانگی مهدی پاکدل، پدرام شریفی و ستاره پسیانی نیز بازی‌های قابل توجهی ارائه کرده‌اند. این ترکیب بازیگری، تعادل خوبی بین تجربه و جوان‌خواهی ایجاد کرده و در بسیاری صحنه‌ها اثربخش بوده. داستان بخش قابل توجه داستان از «دزدی مواد اولیه گران‌قیمت در کارخانه» شروع می‌شود. سرقت‌هایی که تکرار می‌شوند، در حالی که جریان بیرون از کارخانه قرار نیست مشخص شود. ورود پلیس و بازداشت یکی از کارگران، آغازگر یک معمای جدید می‌گردد:چرا کارخانه نگران آبرویمان هست اما حاضر نیستند این موضوع را علنی کنند؟ این سوال باعث شده تا یکی از پنجشنبه‌ها برای پلیس این پرونده دوباره باز شود و داستان به سمت بازجویی و کشف رازها حرکت کند نقاط قوت سریال ژانر پلیسی معمایی جدید در ایران – کمتر چنین اثرهایی در نمایش خانگی دیده شده. بازیگران قوی در نقش‌های کلیدی – ترکیبی از ستارگان شناخته‌شده و نابازیگرانی که به زندگی واقعی نزدیکند. درام تعلیقی و خط‌پلشتی – پایان قسمت اول با پیچش غافلگیرکننده همراه بود که باعث کنجکاوی ادامه داستان شد. قابل تماشای رایگان در استارنت – مزیت بزرگ برای جذب مخاطب گسترده.  نقاط قابل ارتقا تعداد زیاد پرسوناژهای اولیه ممکن است برای برخی مخاطبان گیج‌کننده باشد. سرعت روایت در بخش‌هایی از اولین اپیزودها کند است؛ برخی بیننده‌ها معتقدند خط اصلی کند پیش می‌رود. لازم است شخصیت‌پردازی ثانویه و جذاب‌تر شود، به‌خصوص برای شخصیت‌های کارگری و رابطه‌شان با مدیریت کارخانه. جایگاه استارنت؛ شروع جدی کاری انتخاب سریال «کنکل» به‌عنوان اولین محتوای اختصاصی استارنت، نشان‌دهنده استراتژی جدید این پلتفرم در ورود به شبکه نمایش خانگی با ژانرهای تازه است. استارنت با جذب مخاطب از طریق ارائه رایگان و تبلیغات موفق به جلب توجه قابل‌توجهی شده.  چرا باید «کنکل» را دید؟ اگر دنبال معمایی سریع، سرراست و در دل فضای کاری هستی این سریال گزینه جذابی است. بازیگران خوبی در نقش‌های درگیر بازجویی و رازآلود حضور دارند. سریالی که با سوالاتی درباره فساد محیط کاری، ترس از لو رفتن و تعارف در محیط‌های شرکتی همراه است، تجربه متفاوتی‌ست. یکی از نکات جالب در مورد «کنکل» اینه که سریال نه‌تنها به سبک کلاسیک درام‌های پلیسی پایبنده، بلکه تلاش کرده فضای بومی و واقع‌گرایانه‌ای از محل کار، روابط انسانی و اختلافات درونی کارمندان یک سازمان رو نشون بده. برخلاف بسیاری از سریال‌های ایرانی که جنبه پلیسی رو با اغراق یا اغواگری نمایش می‌دن، اینجا همه‌چیز واقعی‌تر و خاکی‌تره. همچنین، سریال کنکل سعی داره به مسئله “کتمان حقیقت به بهانه‌ی حفظ آبرو” بپردازه؛ موضوعی که در فرهنگ اجتماعی ایران زیاد دیده می‌شه. اینکه حقیقت تا چه حد باید گفته بشه، و سکوت تا کجا می‌تونه اخلاقی تلقی بشه، از محورهای پررنگ روایت سریاله. با توجه به فضای صنعتی داستان و استفاده از لوکیشن‌های واقعی کارخانه، حس غوطه‌وری در فضا بسیار بالاست و سریال برای مخاطب عام و خاص، جذاب و قابل ارتباط خواهد بود. سریال «کنکل»؛ یک شروع قوی برای استارنت و ژانری کمتر آزموده شده در نمایش خانگی ایران است. با بازی‌های باکیفیت و داستان رمزآلود، توانسته مخاطب را درگیر کند؛ هرچند هنوز جا دارد تا شخصیت‌ها و سرعت روایتش را بالانس کند. اگر تا قسمت ششم پیش بروی، احتمالاً یکی از طرفدارانش خواهی شد. اگه از این متن خوشتون اومد، تحلیل سریال تاسیان رو هم بهتون پیشنهاد می کنم. سریال تاسیان

تاسیان؛ روایتی از درد، سکوت و راز در سریالی متفاوت از تینا پاکروان سریال «تاسیان» با کارگردانی تینا پاکروان از همان ابتدا مشخص کرد که قرار نیست یک قصه ساده را روایت کند. تا قسمت هجدهم، این سریال توانسته با ریتم آهسته اما پرکشش، مخاطب را درگیر روابط پیچیده، اتفاقات غیرمنتظره و شخصیت‌پردازی متفاوتی کند که کمتر در سریال‌های ایرانی دیده‌ایم.در این مقاله قصد داریم به تحلیل سریال تاسیان به کارگردانی تینا پاکروان بپردازیم؛ از داستان تا بازیگری، از نقاط قوت تا چالش‌هایی که در مسیر ساخت و روایت به چشم می‌خورد. داستانی که آرام جلو می‌رود اما ریشه‌دار است  داستان در بستر روابط خانوادگی، رازهای پنهان و سکوت‌های معنادار شکل می‌گیرد. تینا پاکروان در مقام کارگردان، تلاش کرده فضای داستانی را به‌گونه‌ای روایت کند که نه شتاب‌زده باشد و نه سطحی. داستان در عین آرامش، پیچیده است. مخاطب با هر قسمت، تکه‌ای دیگر از پازل زندگی شخصیت‌ها را کشف می‌کند. این مدل روایت برای مخاطب حوصله‌مند، کاملاً جذاب است، هرچند ممکن است کسانی که به ریتم تند و هیجان لحظه‌ای عادت دارند، آن را کند بدانند. تینا پاکروان؛ زنانه، اما بدون شعار کارنامه پاکروان نشان داده که همیشه به قصه‌هایی علاقه‌مند است که زنان در آن نقش پررنگ دارند. اما تاسیان، برخلاف بسیاری از آثار شعارزده، توانسته زن‌محور بودن خود را در بطن داستان جاری کند. شخصیت اصلی زن، درگیر با لایه‌هایی از حافظه، اندوه و سکوت است که هم‌ذات‌پنداری را بالا می‌برد. بازی‌ها؛ بازیگران در خدمت فضا تینا پاکروان از بازیگران چهره و بعضاً کمتر دیده شده استفاده کرده است. بازی بازیگر نقش اول (که اغلب مورد تحسین قرار گرفته) بسیار کنترل‌شده و باورپذیر است.بازیگران فرعی نیز به خوبی با فضای داستان هماهنگ شده‌اند و اغلب دیالوگ‌ها با دقت و با لحنی متناسب با شخصیت گفته می‌شوند. این انسجام بازیگری یکی از نکات مثبت «تاسیان» است. تصویر و صدا؛ مکمل فضای داستانی تصویربرداری سریال بسیار چشم‌نواز و حرفه‌ای انجام شده. رنگ‌ها ملایم و متناسب با حس درونی داستان انتخاب شده‌اند. موسیقی سریال هم به جای آن‌که با صدای بلند توجه را جلب کند، در عمق روایت حضور دارد. آهنگ‌های تیتراژ هم مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفته‌اند و بعضی‌ها گفته‌اند با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کرده‌اند. قسمت هجدهم؛ آیا سریال هنوز کشش دارد؟ تا قسمت هجدهم، سریال وارد فاز جدی‌تری از گره‌گشایی شده. مخاطب کم‌کم پاسخ سوالاتی را که از قسمت‌های اول در ذهنش شکل گرفته، می‌گیرد. اما همچنان چند راز اصلی باقی‌مانده که برای کشف آن باید سریال را تا پایان دنبال کرد. بعضی منتقدان به کندی بیش‌ازحد داستان ایراد گرفته‌اند، اما این انتخاب آگاهانه کارگردان است؛ هدف تاسیان صرفاً سرگرمی نیست، بلکه ایجاد تأمل در روابط انسانی، گذشته و خاطرات فراموش‌شده است. بازخورد مخاطبان در شبکه‌های اجتماعی، بازخوردها نسبت به سریال متنوع است. بسیاری از کاربران، تاسیان را متفاوت و هنری می‌دانند و از رویکرد تازه تینا پاکروان استقبال کرده‌اند. برخی دیگر، به دلیل نبود شوخی و موقعیت‌های اکشن، ارتباط کمتری با آن برقرار کرده‌اند. با این حال، تاسیان توانسته مخاطب خاص خودش را پیدا کند و آن را حفظ کند. . جمع‌بندی؛ چرا باید تاسیان را دید؟ اگر از آن دسته افرادی هستید که به سریال‌های شخصیت‌محور، با فضای آرام و دغدغه‌های انسانی علاقه دارید، تاسیان انتخاب مناسبی است.تینا پاکروان در این سریال نشان داده که هنوز هم می‌توان بدون اغراق، قصه گفت. اگرچه تاسیان شاید برای همه مخاطبان نباشد، اما برای کسانی که دنبال یک سریال متفاوت هستند، چیزی کم ندارد. با پخش منظم و حفظ کیفیت تا قسمت هجدهم، می‌توان امیدوار بود که تاسیان در نهایت به یکی از سریال‌های ماندگار شبکه نمایش خانگی تبدیل شود. اگه علاقمند به دونستن اطلاعاتی راجع به سریال سووشون و توقیف اون هستین ، کلیک کنین. اگه میخواین راجع به آینده احتمالی سریال سووشون بدونین، کلیک کنین.